پیشنهاد ساخت یک کریدور ارتباطی بزرگ میان چین، نپال و هند، توسط چینی ها به مقامات نپالی، با استقبال مناسب آنها مواجه شده است.
کشور نپال از موقعیت استراتژیک همسایگی با دو غول آینده جهان، یعنی چین و هند بهره مند است و سعی دارد به بهترین وجه ممکن از مزیت جغرافیایی خود استفاده نماید.
نپال بر خلاف پاکستان، تا امروز توانسته است روابط مناسب خود را با هند حفظ نماید. هر چند که در سالیان اخیر تمام تلاش مقامات نپالی بر این بوده است که توازنی را میان ارتباطات با دو کشور هند و چین به وجود آورند و بر خلاف گدشته وابستگی شدید به هند نداشته باشند.در همین راستا و در ژانویه سال 2018، وابستگی طولانی مدت و انحصاری نپال به هند در حوزه اینترنت شکسته شد و چین با راه اندازی اولین پروژه طرح یک کمربند یک جاده در حوزه اتصال به شبکه اینترنت، سبب دسترسی نپالی ها به اینترنت از مسیری جدید شد.
پیشنهاد ساخت این کریدور توسط چینی ها، بسیار هوشمندانه و زیرکانه بوده است. زیرا علاوه بر احداث بخشی از زیرساختهای مورد نیاز طرح بک کمربند یک جاده در قالب این کریدور، پس از مدتها امتناع دولت هند از پیوستن به طرح "یک کمربند، یک جاده"، این امکان و موقعیت را فراهم خواهند کرد که هندی ها به صورت جدی به موضوع پیوستن به OBOR فکر کنند.
هند تا به امروز به دلایلی که بیشتر سیاسی می نماید و شامل اختلافات قدیمی با پاکستان است، علی رغم اشتیاق فراوان چینی ها، از پیوستن به جاده ابریشم نوین خودداری کرده است. اما با شکل گیری و افزایش روزافزون ارتباطات میان نپال و چین، هند مجبور خواهد بود که جهت حفظ این همسایه ارزشمند خود و برقراری توازن در منطقه، به پیوستن به طرح یک کمربند یک جاده فکر کند.
شاید با اجرایی شدن این پیشنهاد، چین بتواند با یک تیر دو نشان را هدف گیرد! هم با ساخت راه و ریل، یک کمربند یک جاده را از مانع رشته کوههای هیمالیا عبور دهد و هم موانع عدم پیوستن هند به این طرح بین المللی را مرتفع سازد.
